Najimpresivniji element ovog objekta je ravni krov, fascinantni segment arhitekture Muzeja, integrisan u okolni park Golden Gate. Koncipiran je kao doslovno živa struktura u kojoj integrisana vegetacija ima ulogu strukturnog elementa.

Zasađena površina obuhvata nešto više od 2,5 hektara površine i predstavlja najveću površinu pod autohtonom vegetacijom u San Franciscu sa više od 1,7 miliona biljaka. Biljne vrste su prije sađenja testirane da bi se osigurao njihov opstanak uz minimalno navodnjavanje i fertilizaciju, a sađene su u gruba, kokosova korita, dopremljena sa Filipina, iz lokalne tvornice kokosa, od biološkog otpada. Na po Neke od značajnih karakteristika ovog krova su smanjenje efekta toplotnog, urbanog otoka, apsorpcija kišnice, odlična izolacija koja snižava temperaturu do 10 stepeni u unutrašnjosti objekta, a konstrukcija brežuljaka smanjuje efekte buke do 40 decibela.

U isto vrijeme, u enterijer objekta integrisana je botanička bašta, akvarijum, i drugi elementi koji brišu granicu između karakterističnog oblikovanja javne zgrade i šireg poimanja prirode.

Projektant, Renzo Piano, i Renzo Piano Building Workshop, u saradnji sa firmom Stantec Architecture iz San Francisca vodili su se idejom dizajniranja objekta koji bi ujedinio već poznatu misiju, istoriju i okruženje.

Novi Muzej sada ujedinjuje sadržaje postojećih 12 zgrada, građenih u periodu od više od osam decenija, u jedinstven objekat, obilježje savremene arhitekture, fokusirane na samoodrživi razvoj i utjecaj prirode, objekat koji je funkcionalno i vizuelno ujedinjen sa svojim prirodnim okruženjem. Prema riječima Renza Piana, muzeji su kroz istoriju projektovani kao mračni, zatvoreni prostori, 'kraljevstva tame' u kojim ste zarobljeni te je on ovdje za cilj imao upravo kreiranje transparentnosti i povezanosti između objekta i parka koji ga okružuje.

Kalifornijska akademija nauka je jedna od vodećih svjetskih naučnih i kulturnih institucija, dom muzeja istorije prirode i svjetski priznatih istraživačkih i edukativnih programa. Ova nova zgrada Akademije je dio pilot projekta deset 'zelenih zgrada' Odjela za okoliš San Francisca, dijela inicijative za razvoj modela samoodržive, javne arhitekture.

Izgradnja ovog kompleksa učvrstila je poziciju Renza Piana kao 'najvećeg arhitekte američkih muzeja' koji je do danas u SAD-u projektovao Muzej Kolekcije Menil u Houstonu, Morgan biblioteku i muzej u New Yorku, a trenutno radi na projektu Instituta umjetnosti u Chicagu, LACMA Muzeja umjetnosti okruga Los Angeles, Whitney Muzeja američke umjetnosti u New Yorku i Isabella Stewart Gardner muzeja u Bostonu.
 
Analize enterijera i eksterijera ovog zdanja pune stranice arhitektonskih časopisa po kojima je Renzo Piano još jednom dao ogromni doprinos arhitekturi našeg vremena kao djelatnosti koju karakteriše umjetnička inspiracija i posvećenost nenasilnoj integraciji čovjeka u prirodni ambijent kroz primjene najsavremenijih svjetskih tehnologija.

(DEPO/dg)